วิชาความรู้กีฬาตะกร้อ

ตะกร้อ

ประโยชน์ที่ได้รับมาจากกีฬาตะกร้อ

1. เป็นกีฬาที่เล่นได้ง่ายและก็เล่นได้โดยไม่กำหนดเวลาและก็สถานที่ luciaone

2. เป็นกีฬาที่มีวัสดุอุปกรณ์การเล่นราคาไม่แพง ทำให้ออมรายจ่าย

3. เป็นกีฬาที่ช่วยเหลือสมรรถภาพทางด้านร่างกาย ท าให้ว่องคล่องแคล่ว

4. เป็นกีฬาที่ผลักดันสมรรถนะทางด้านจิตใจ luciaone ให้รู้จักการตัดสินใจ รู้จักข่มอารมณ์ แล้วก็มีปฏิภาณฉลาด

5. เป็นกีฬาที่ช่วยเหลือให้มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี มีแวดวงสังคมกว้างใหญ่

6. เป็นกีฬาที่มีความปลอดภัยมากยิ่งกว่าการเล่นกีฬาจำพวกอื่น

7. เป็นกีฬาที่มีชื่อเสียงว่าช่วยรักษารักษากีฬาประจำชาติไทย

มรรยาทสำหรับเพื่อการเล่นตะกร้อ

การเล่นกีฬาทุกจำพวก ผู้เล่นต้องมีมรรยาทสำหรับเพื่อการเล่นรวมทั้งการประลอง ปฏิบัติตัวทำตัวให้เป็นไปตามขั้นตอนของการเล่นกีฬาแต่ละชนิด ก็เลยจะถือได้ว่าเป็นผู้เล่นที่ดีรวมทั้งมีมรรยาท ผู้เล่นจึงควรมีมรรยาทดังต่อไปนี้ เป็น

1.การอวยพร สรรเสริญด้วยการปรบมือหรือประสานมือเมื่อมิตรสหายก้าวหน้า แสดงความเศร้าใจเมื่อตัวเอง หรือเพื่อนฝูงร่วมกลุ่มเล่นบกพร่องและก็พยามปลอบประโลมเพื่อนฝูง ตลอดจนแก้ไขการเล่นของตนให้ดียิ่งขึ้น

2.การเล่นอย่างสุขภาพแล้วก็เล่นอย่างนักกีฬา การแสดงกริยามารยาทการเล่นจะต้องใหแหมาะสมกับการเป็นนักกีฬาที่ดี.

3.ผู้เล่นที่ดีจะต้องไม่ถือวัสดุอุปกรณ์ของคนอื่นๆเล่นโดยพลการ

4.ไม่ว่าจะชนะหรือแพ้จำเป็นต้องไม่มีการแสดงอาการพอใจหรือเศร้าใจจนกระทั่งเกินความจำเป็น.

5.ผู้เล่นจำต้องเชื่อฟังงคำพิพากษาของผู้ตัดสิน ถ้าหากไม่สบอารมณ์คำวินิจฉัยก็นยืนคัดค้านตามข้อตกลง.

6.ผ็เล่นจำต้องข่มอารมณ์ให้อ่อนโยนอยู่เสมอเวลา.

7.ก่อนจะมีการแข่งหรือข้างหลังการประลอง ไม่ว่าจะเป็นข้างแพ้หรือชนะก็ตาม น่าจะจำต้องประสานมือยินดี.

8.แม้มีการเล่นบกพร่อง จำเป็นจะต้องกล่าวคำร้องของโทษในทันทีแล้วก็จะต้องกล่วายกโทษเมื่อฝั่งตรงข้ามกล่าวขออภัยด้วยความจิตใจเบิกบาน.

9.จำต้องแต่งตัวรัดกุม เรียบร้อย ถูกตามข้อตกลงท่กำหนดไว้.

10.ไม่ส่งเสียงโหวกเหวกในขณะเล่นหรือแข่งจนกระทั่งทำให้ฟังเล่นอื่นกำเนิดความเบื่อหน่าย.

11.จำต้องประพฤติตามกฎเกณฑ์ตามข้อตกลงอย่างเคร่งครัด

12.มีความทรหดอดทนต่อการฝึกฝนแล้วก็การเล่น

13.ภายหลังจากฝึกฝนแล้วจำเป็นต้องเก็บวัสดุอุปกรณ์ให้เป็นระเบียบ

14.เล่นแล้วก็ชิงชัยด้วยกลเม็ดเด็ดพรายของนักกีฬา ทราบแพ้ ทราบชนะ ทราบยกโทษ สำหรับเพื่อการเล่นกีฬา

ข้อตกลงการเล่น

1.ผู้เล่นชนิดผู้เดียว มีผู้เล่นตัวจริง 3 คน สำรอง 1 คน ชนิดกลุ่ม มี 3 กลุ่ม มีผู้เล่น 9 คน แล้วก็ตัวสำรอง 3 คน

2. ตำแหน่งของผู้เล่น มี 3 ตำแหน่งเป็น

2.1 ข้างหลัง ( Back ) เป็นผู้เตะตะกร้อจากวงกลม

2.2 หน้าซ้าย

2.3 หน้าขวา

3. การเปลี่ยนตัวผู้เล่น ในกลุ่มคนเดียวสลับตัวได้ 1 คน และก็ถ้าเกิดเหลือน้อยกว่า 3 คน จัดว่าแพ้ ผู้มีชื่อในกลุ่มผู้เดียวที่เล่นมานานแล้ว จะลงเล่นในกลุ่มลำพังถัดไปมิได้

4. การเสี่ยงแล้วก็การวอร์มร่างกาย มีการเสี่ยง ผู้ชนะการเสี่ยงจะได้เลือกข้างหรือส่งลูก กลุ่มที่ได้ส่งลูกจะได้วอร์มร่างกายก่อน ตรงเวลา 2 นาที พร้อมข้าราชการและก็นักกีฬาไม่เกิน 5 คน

5. ตำแหน่งของผู้เล่นระหว่างการส่งลูกเสิร์ฟ เมื่อเริ่มเล่นทั้งยัง 2 กลุ่มพร้อมในดินแดนของตัวเอง ผู้เล่นข้างเสิร์ฟจำเป็นต้องอยู่ในวงกลมของตัวเอง เมื่อเสิร์ฟแล้วจึงเขยื้อนได้ ส่วนผู้เล่นฝ่ายตั้งรับจะยืนที่แห่งไหนก็ได้

6. การเปลี่ยนส่ง ให้เปลี่ยนแปลงการส่งลูกเมื่อข้างส่งลูกผิดกติกา หรือ ฝ่ายตั้งรับทำลูกให้ตกบนพื้นที่ของข้างส่งได้

7. การขอเวลานอก ขอได้เซตละ 1 ครั้งๆละ 1 นาที

8. การนับคะแนนการประลองใช้แบบ 2 ใน 3 เซต ในเซตที่ 1 และก็เซตที่ 2 จะมีคะแนนสูงสุด 15 คะแนน กลุ่มใดได้ 15 คะแนนก่อน จะเป็นผู้ชนะในเซตนั้นๆอีกทั้ง 2 เซต จะไม่มีดิวส์ แม้ทั้งคู่กลุ่มได้ 13 ก่อน หรือ 14 เสมอกัน พักระหว่างเซต 2 นาที ถ้าหากเท่ากัน 1:1 เซต ให้กระทำแข่งเซตที่ 3 ด้วยไทเบรก โดยเริ่มด้วยการเสี่ยงใหม่ โดยใช้คะแนน 6 คะแนน กลุ่มใดได้ 6 คะแนนก่อนเป็นผู้ชนะ แต่ว่าจำเป็นจะต้องแพ้ชนะอย่างต่ำ 2 คะแนน ถ้าหากยังไม่แพ้กันไม่น้อยกว่า 2 คะแนน ก็ให้ทำชิงชัยอีก 2 คะแนน แต่ว่าไม่เกิน 8 คะแนน เป็นต้นว่า 8:6 หทรือ 8:7 ถือว่าเป็นการเลิกการแข่งขันชิงชัยระบบไทเบรก เมื่อข้างใดก็ตามได้ 3 คะแนน แล้วก็ขอเวลานอกได้เซตละ 1 ครั้ง ทีละ 1 นาที สำหรับไทเบรก ขอเวลาได้ 1 ครั้ง ทีละ 30 วินาที

จำพวกของกีฬาตะกร้อ ปัจจุบันนี้มีอยู่ 8 ประการร่วมกันเป็น

1. ตะกร้อวงเล็ก

2. ตะกร้อวงใหญ่

3. ตะกร้อเตะทน

4. ตะกร้อพลิกแพลง

5. ตะกร้อชิงธง

6. ตะกร้อลอดห่วง

7. ตะกร้อผ่านตาข่าย

8. เซปัก – ตะกร้อ

การวอร์มร่างกาย

1. ทำให้การติดต่อประสานงานระหว่างกล้ามกับประสาทเป็นไปด้วยความเรียบร้อย

2. เพิ่มความร้อนในกล้าม ทำให้กล้ามหดตัวได้อย่างมีคุณภาพสูงสุด

3. ปรับการหายใจแล้วก็การไหลเวียนของเลือดให้คงเดิม

ท่าการบริหารร่างกายกล้ามเพื่อวอร์มร่างกาย

1. วิ่งเหยาะๆราวๆ 10-15 นาที

2. วิ่งเร็ว 50 เมตร

3. วิ่งซิกข์แซก 10 เมตร ให้ทำอย่างรวดเร็ว

4. กระโจนหัวเข่าแสร้งอก 10 ครั้งติดต่อกัน

5. กระโจนผ่านข้างหลังเพื่อนพ้อง แล้วลอดใต้ขา 10-20 ครั้ง

6. กระโจนแอ่นข้างหลัง โดยกระโจนให้สูง ทำต่อเนื่องกัน 10 ครั้ง

7. เตะขาให้สูง เท้าเหยียดหยามตรง เตะสลับกัน ซ้าย 20 ครั้ง ขวา 20 ครั้ง

8. ทำ Sit-Up 10-20 ครั้ง

9. ทำ Push – Up 10-20 ครั้ง

10. ยืดดูถูกกล้ามทุกส่วนของข้อต่อ ตัวอย่างเช่น ศอก หัวไหล่ ขา บั้นท้าย คอ ข้อเท้า ข้อมือ โดยยืด-ดูหมิ่นเหยียดหยามออกให้สุดการเคลื่อนไหว

ความสามารถเบื้องต้นการเล่นตะกร้อ

กระบวนการเล่นตระกร้อ

ตะกร้อเป็นกีฬาไทยที่เล่น กันแพร่หลายมานานนับศตวรรษ ไม่ว่าจะเป็นตามบ้านนอก ในวัด ในวัง ในเมือง จะพบเจอการเล่นตะกร้อเสมอ ด้วยเหตุว่าตะกร้อไม่จำเป็นต้องใช้รอบๆพื้นที่กว้างใหญ่ราวกับกีฬาจำพวกอื่นๆเครื่องไม้เครื่องมือก็หาได้ง่าย ทั้งยังผู้เล่นก็ไม่จำกัดรูปร่าง เพศหรือวัย ตลอดจนไม่จะกัดผู้เล่นแน่นอน บางทีอาจยืดหยุ่นได้ตามสมควรการเล่นตะกร้อก็เลยเป็นที่นิยมตลอดมาซึ่งผู้ เล่นจะได้รับคุณประโยชน์จากการเล่นทั้งยังทางตรงและก็ทางอ้อมนับอเนกประการดังต่อไปนี้

1 ) ตะกร้อเป็นกีฬาที่ออม ลงทุนน้อยแม้กระนั้นเล่นได้หลายท่าน คุ้มเงิน สามารถร่วมหุ้นกันคนละเล็กละน้อยหรือสลับกันซื้อก็ได้ อีกทั้งลูกตะกร้อก็มีความคงทน โดยเฉพาะหากรู้จักใช้และก็รู้จักรักษาให้ดี

2 ) การเล่นตะกร้อได้แก่การใช้เวลาว่างให้มีประโยชน์ ทำ ให้จิตใจมีชีวิตชีวาแจ่มใสแล้วก็ที่สำคัญคนที่เล่นตะกร้อยังมีชื่อเสียงว่าเป็นผู้หนึ่ง ที่ช่วยเหลือกีฬาศิลป์แล้วก็วัฒนธรรมไทย ซึ่งถือว่าเป็นการรักษาเอกลักษณ์ของชาติอีกด้วย

3 ) การเล่นตะกร้อยังเป็นหลักฐานของการเล่นกีฬาปะเภทอื่นได้อย่างดีเยี่ยม เนื่องจากว่า ทำให้ผู้เล่นรู้จักขั้นตอนการถือครองลูก ทราบจังหวะเข้าออก จังหวะการเตะ โดยให้มีความเกี่ยวข้องระหว่างมือ เท้า อวัยวะต่างๆได้ขยับเขยื้อนสอดคล้องต้องกัน สร้างความแข็งแกร่งของกล้าม นำไปสู่ความแข็งแรงรวมทั้งความทรหดอดทนอีกด้วย

4 ) การเล่นตะกร้อสามารถเล่นผู้เดียวก็ได้ หรือ ถ้าหากมีผู้เล่นเพิ่มมากขึ้นก็สามารถปรับการเล่นได้ตามสมควร อันตรายจากการเล่นตะกร้อนั้นมีน้อยมาก เนื่องจากจะไม่มีการประจันหน้าหรือถูกตัวกันระหว่างผู้เล่นร่วมกันเอง หรือแม้กระทั้งเครื่องมือการเล่น ก็ไม่ได้นำไปสู่อันตราย ถ้าเกิดผู้เล่นรู้จักสังเกตว่ามีเครื่องมือใดชำรุดทรุดโทรมก็เปลี่ยนแปลงหรือซ่อมให้ พร้อมก่อนจะเล่น การเขยื้อน ที่ด้วยความรอบคอบก็จะมีผลให้มีการหกล้มเสียหลักได้ยาก แล้วก็การเล่นตะกร้อนั้นสามารถใช้อวัยวะได้หลายส่วน ทำให้ไม่มีการระบมเฉพาะส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายอีกด้วย

5 ) การเล่นตะกร้อ เป็นการฝึกฝนให้กำเนิดความกระปรี้กระเปร่าคล่องแคล่ว ว่องไว เนื่องจากว่า จะต้องมีความรอบคอบตัวรวมทั้งเตรียมความพร้อมพร้อมที่จะเข้าเล่นลูกในรูปแบบต่างๆอยู่เสมอเวลา การเคลื่อนไหวก็จำต้องทำด้วยความรวดเร็วว่องไว เพื่อทันกับจังหวะที่จะเล่นลูก

6 ) การเล่นตะกร้อเป็นการฝึกฝนให้เป็นคนที่มีอารมณ์ใจเย็น อ่อนโยน ถ้วนถี่ เพราะว่า การเล่นหรือการเตะลูกแต่ละครั้งจำเป็นจะต้องอาศัยสมาธิ แล้วก็ความตั้งอกตั้งใจอย่างมุ่งมั่น หากว่าใจร้อนหรือเร่งรีบ การเตะแต่ละครั้งก็จะเสียไป ทำให้เล่นบกพร่องได้เป็นประจำถ้าหากเป็นการแข่งก็จะปราชัยแก่ผู้แข่งขันได้ง่าย

7 ) การเล่นตะกร้อเป็นการฝึกฝนการตัดสินใจ เพราะว่า ก่อนที่จะมีการเล่นลูกทุกหนต้องมีการตัดสินใจเกี่ยวกับแนวทาง ความเร็ว ความแรงและก็ลักษณะการหมุนของลูก ซึ่งจะเป็นสิ่งที่ช่วยสำหรับเพื่อการตกลงใจว่าจะต้องเล่นลูกด้วยท่าใด ส่งลูกไปยังแนวทางใด การกะระยะส่งลูก ฯลฯ

8 ) การเล่นตะกร้อจะช่วยผสานหน้าที่ของอวัยวะภายในร่างกายให้มีระบบระเบียบการทำงานดียิ่งขึ้น แล้วก็เป็นการฝึกหัดประสาทได้อย่างดีเยี่ยม เพราะว่าการเล่นลูกแต่ละครั้งจำเป็นต้องอาศัยระหว่างความเกี่ยวเนื่อง ระหว่างประสาทกับกล้าม รวมทั้งอวัยวะต่างๆเพื่อทำให้การเตะรวมทั้งการเล่นลูกเป็นไปอย่างสบาย นิ่มนวลและก็สบโอกาส อีกทั้งควรมีไหวพริบไหวพริบปฏิภาณ มีการแก้ไขตลอดระยะเวลาที่เล่น โดยเฉพาะสำหรับในการเล่นเพื่อแข่ง ต้องมีการวางเป้าหมายการเล่นโดยอาศัยต้นสายปลายเหตุหลายประการ เพราะเหตุว่าการแข่งขันชิงชัยจะชี้ได้ว่าคนใดกันแน่มีไหวพริบปฏิภาณ ไหวพริบมีปฏิภาณกว่าหรือมากยิ่งกว่ากัน

9 ) การเล่นตะกร้อนำไปสู่ความสนุกเพลิน ช่วยผ่อนคลายเพื่อไม่ให้เกิดความเคร่งเคลียดอีกทั้งผู้เล่นรวมทั้งผู้ชม การ ร่วมกลุ่มเล่นตะกร้อชอบมีการแผดเสียงแสดงความปลาบปลื้มพึงพอใจตลอดระยะเวลาสำหรับเพื่อการเล่น หรือการเตะท่าพลิกแพลงต่างๆของผู้เข้าร่วมวงอยู่ตลอด ก็เลยนำไปสู่ความพร้อมเพรียงระหว่างผู้เล่นร่วมกัน รู้จักภาระหน้าที่และก็มอบโอกาสแก่คนอื่นๆ กำเนิดมนุษยสัมพันธ์ที่ดีมีความเข้าอกรู้เรื่อง ทราบนิสัยใจคอกันดียิ่งขึ้น รับผิดและก็ยกโทษกันเสมอ นับเป็นการช่วยสนับสนุนให้เข้าสังคมก้าวหน้าเพิ่มขึ้นอีกด้วย

10 ) การเล่นตะกร้อนั้นเล่นได้ไม่จำกัดเวลา เป็นจะเล่นเวลาไหนก็ได้ตามความมั่นหมายของผู้เล่น อีกทั้งช่วงเวลาสำหรับในการเล่นก็ไม่ระบุขึ้นกับความเหมาะสมรวมทั้งความพึงพอใจของผู้เล่น

11 ) กีฬาตะกร้อเล่นได้ไม่จำกัดสถานที่ บางครั้งก็อาจจะเป็นในร่มหรือที่โล่งแจ้ง อีกทั้งภาวะของสนามก็ไม่เป็นปัญหาจำนวนมากนัก ขนาดของสนามก็ยืดหยุ่นได้ไม่แน่นอนเสมือนกีฬาอื่นๆ

12 ) ตะกร้อเป็นกีฬาที่เหมาะสมกับบุคคลทุกเพศทุกวัย เพราะว่า เป็นกีฬาที่ไม่หนักหรือค่อยจนถึงเกินความจำเป็น สามารถปรับการเล่นตามความรู้ความเข้าใจแล้วก็กำลังของผู้เล่นได้ อีกทั้งในด้านความถนัดก็มีหลายระดับชั้น ซึ่งดูเหมือนจะท้าแล้วก็ดึงดูดใจผู้เล่นไม่สิ้นสุดสิ้น ผู้เล่นสามารถปรับปรุงความถนัดไปตามวัย นอกนั้นบางทีอาจเล่นเพื่อความสวยสดงดงาม เพื่อการบริหารร่างกาย เพื่อการแสดง หรือเพื่อการแข่งขันชิงชัยก็ได้

แนวทางการฝึกหัดการเล่นตะกร้อด้วยข้างเท้าภายใน

1. ผู้เล่นตระเตรียมรับลูกที่ลอยมา โดยยืนทรงตัวแยกขาทั้งสองข้างย่อตัวลงนิดหน่อยตามองตรงไปยังลูกตะกร้อ ชูเท้าที่จะเตะให้ข้างเท้าข้างในขนานกับพื้นแล้วเตะลูกเป็นแถวตรงรวมทั้งเอนตัว ไปข้างหลัง

2. เมื่อลูกที่เตะลอยขึ้น ผู้เล่นย่อตัวข้างที่มิได้เตะ ให้เท้าที่จะใช้เตะอยู่ข้างหลังเหวี่ยงเท้าข้างที่จะเตะสัมผัสลูกด้วยข้าง เท้าภายในเพื่อส่งลูกไปตามแนวทางที่อยาก

การเดาะตะกร้อด้วยข้างหลังเท้า

เป็น การเตะตะกร้อด้วยข้างหลังเท้า เบาๆซ้ำกันหลายๆครั้ง เป็นการเตะเพื่อบังคับลูกให้อยู่ใกล้ตัวในระดับที่ถือว่าสูงเกินเอว แนวทางฝึกฝนเหมือนกันกับการเตะตะกร้อด้วยข้างหลังเท้า แม้กระนั้นมีสิ่งที่แตกต่างกันเพียงแค่เล็กๆน้อยๆ ซึ่งมีแนวทางเตะตะกร้อด้วยข้างหลังเท้า ดังต่อไปนี้

1. การเดาะลูกด้วยข้างหลังเท้า ปลายตีนที่เดาะลูกจะกระดกขึ้น รวมทั้งลูกตะกร้อจะถูกข้างหลังเท้าค่อนไปทางปลายตีนรอบๆโคนนิ้วเท้าอีกทั้งห้า ใช้ปลายตีนตวัดลูกตะกร้อให้ลอยขึ้นมาตรงๆ

2. ชูเท้าที่เดาะลูกให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำเป็น

3. ในขณะที่เดาะลูกควรจะโน้มตัวไปด้านหน้าบางส่วน

4. ควรจะฝึกฝนเดาะลูกตะกร้อด้วยข้างหลังเท้าให้ได้ทั้งคู่

การเดาะตะกร้อด้วยหัวเข่า

ยืนในท่าเตรียมความพร้อม โทรศัพท์มือถือลูกตะกร้อโยนแล้วเดาะด้วยหัวเข่าข้างถนัดต่อเนื่องกันจวบจนกระทั่งลูกตะกร้อจะ ตกพื้น แล้วจับลูกตะกร้อขึ้นมาเดาะใหม่ ปฏิบัติดังเดิมหลายๆครั้ง เมื่อใคร่ครวญแล้วมีความเห็นว่า การเดาะด้วยหัวเข่าข้างที่ถนัดก็ดีแล้ว ให้เปลี่ยนแปลงเดาะด้วยหัวเข่าข้างที่ไม่ถนัดบ้าง หรือบางครั้งก็อาจจะสลับการเดาะด้วยหัวเข่าทั้งสองข้างก็ได้

การเล่นตะกร้อด้วยหัว

เป็นความชำนาญฐานรากที่มีความหมายในการเล่นกีฬาตะกร้ออย่างยิ่ง นิยมใช้เพื่อการเปิดลูกเสิร์ฟ การรุกด้วยหัว ( การโขก ) การรับ การส่ง การชงลูก หรือการตั้งลูกตะกร้อ แล้วก็การสกัดกันหรือการบล็อกจากการรุกของคู่อริ ผู้เล่นจำเป็นต้องฝึกซ้อมการเล่นตะกร้อด้วยหัวได้หลายๆลักษณะ โดยยิ่งไปกว่านั้นผู้เล่นตำแหน่งหน้าซ้ายและก็หน้าขวา จำเป็นจะต้องเล่นตะกร้อด้วยหัวได้เป

กลับสู่หน้าหลัก